Imię – cóż to znaczy?
Dzisiaj jest święto Imienia Pańskiego (ustanowione w 1530 roku), obchodzone zwłaszcza przez dominikanów, którzy przyczynili się między innymi do rozwoju Konfraterni Imienia Pańskiego.
Imię jest podstawowym elementem wypowiedzi człowieka; oznacza pewien sposób istnienia i działania podmiotu, o którym jest mowa.
W Biblii imię nie jest terminem konwencjonalnym (umownym) ani arbitralnym (dowolnym); wyraża to, czym dana osoba lub rzecz jest sama w sobie według prawdy obiektywnej dotyczącej jej zalet, misji, czy faktów, które ją charakteryzują lub upamiętniają... Dlatego też „imię” czy „osoba” są niemalże zamienne; nadać imię jakiejś osobie może tylko ten, kto ją zna.... (tłum. z j. włoskiego).
Podanie swojego imienia jest niejako odkryciem swoich kart, jest otwarciem się na kontakt bezpośredni, zakładając, że pokładane zaufanie nie zostanie nadużyte... Poznanie imienia może jednak wiązać się z chęcią „zawłaszczenia”, zapanowania nad poznaną rzeczą (osobą) dla własnych, egoistycznych celów. Chęć poznania otaczającej nas rzeczywistości jest jednak głęboko wpisana w naturę ludzką i powinna służyć rozwojowi tak poznającego, jak i poznawanego.
Dzisiejsze święto wiąże się z imieniem Jezus (Zbawiciel; = Pan jest Zbawieniem), Chrystus (Król). Nasz brat, mistyk nadreński z XIV w., Henryk Suzo O.P., kazał sobie wypalić na piersi to imię!
Do upowszechnienia czci dla Imienia Jezus przyczynił się zwłaszcza św. Bernardyn ze Sieny (XV w.), który na terenie Italii propagował monogram I.H.S. (Jesus Hominum Salvator = Jezus Zbawiciel ludzi).
Najważniejsze jednak, by to Imię mieć wypisane na sercu; gdybyśmy czynili wszystko w to Imię, byłoby na pewno dużo mniej niezgody, nieporozumień i tego wszystkiego, co zaprzecza panowaniu pokoju: w sercu, w społeczeństwie, na całym świecie.
Dzielę się z Wami tym serdecznym życzeniem na Nowy Rok, abyśmy wspólnie rozszerzali Pokój Boży, poczynając od siebie, jako że tylko to leży w naszych możliwościach, choć nie jest to wcale takie łatwe.... Ale z łaską Bożą nic nie jest niemożliwe!
Szczęść Wam Boże! - Ola
Dzisiaj jest święto Imienia Pańskiego (ustanowione w 1530 roku), obchodzone zwłaszcza przez dominikanów, którzy przyczynili się między innymi do rozwoju Konfraterni Imienia Pańskiego.
Imię jest podstawowym elementem wypowiedzi człowieka; oznacza pewien sposób istnienia i działania podmiotu, o którym jest mowa.
W Biblii imię nie jest terminem konwencjonalnym (umownym) ani arbitralnym (dowolnym); wyraża to, czym dana osoba lub rzecz jest sama w sobie według prawdy obiektywnej dotyczącej jej zalet, misji, czy faktów, które ją charakteryzują lub upamiętniają... Dlatego też „imię” czy „osoba” są niemalże zamienne; nadać imię jakiejś osobie może tylko ten, kto ją zna.... (tłum. z j. włoskiego).
Podanie swojego imienia jest niejako odkryciem swoich kart, jest otwarciem się na kontakt bezpośredni, zakładając, że pokładane zaufanie nie zostanie nadużyte... Poznanie imienia może jednak wiązać się z chęcią „zawłaszczenia”, zapanowania nad poznaną rzeczą (osobą) dla własnych, egoistycznych celów. Chęć poznania otaczającej nas rzeczywistości jest jednak głęboko wpisana w naturę ludzką i powinna służyć rozwojowi tak poznającego, jak i poznawanego.
Dzisiejsze święto wiąże się z imieniem Jezus (Zbawiciel; = Pan jest Zbawieniem), Chrystus (Król). Nasz brat, mistyk nadreński z XIV w., Henryk Suzo O.P., kazał sobie wypalić na piersi to imię!
Do upowszechnienia czci dla Imienia Jezus przyczynił się zwłaszcza św. Bernardyn ze Sieny (XV w.), który na terenie Italii propagował monogram I.H.S. (Jesus Hominum Salvator = Jezus Zbawiciel ludzi).
Najważniejsze jednak, by to Imię mieć wypisane na sercu; gdybyśmy czynili wszystko w to Imię, byłoby na pewno dużo mniej niezgody, nieporozumień i tego wszystkiego, co zaprzecza panowaniu pokoju: w sercu, w społeczeństwie, na całym świecie.
Dzielę się z Wami tym serdecznym życzeniem na Nowy Rok, abyśmy wspólnie rozszerzali Pokój Boży, poczynając od siebie, jako że tylko to leży w naszych możliwościach, choć nie jest to wcale takie łatwe.... Ale z łaską Bożą nic nie jest niemożliwe!
Szczęść Wam Boże! - Ola