Ostatnio zorientowałam się, że trudno jest znaleźć jakieś kompletne wyjaśnienia na temat tego, co to znaczy "być dominikanką" i czym różnią się różne "rodzaje dominikanek". Więc dziś, w uroczystość św. Dominika, postaram się to wyjaśnić.
Dominikanki są duchowymi "siostrami", "córkami", "praprapra-wnuczkami" św. Dominika Guzmana, założyciela Zakonu Kaznodziejskiego zwanego potocznie Dominikańskim. Są nimi nie tylko "w sercu", ale również w sposób prawnie zatwierdzony przez Kościół i przez Zakon.
Zakon Dominikański od początku swojego istnienia składa się z trzech gałęzi: braci, mniszek i świeckich. Członkowie każdej z tych gałęzi na ręce generała Zakonu lub jego reprezentanta składają swoje śluby lub - w przypadku świeckich - przyrzeczenia.
Tak zwana "Rodzina Dominikańska" jest rzeczywistością bardzo złożoną, bo należą do niej - oprócz członków Zakonu - również inne zgromadzenia, wspólnoty i instytuty świeckie, które zostały do niej włączone przez władze Zakonu.
Najogólniej rzecz biorąc współcześnie istnieją cztery rodzaje dominikanek:
Dominikanki są duchowymi "siostrami", "córkami", "praprapra-wnuczkami" św. Dominika Guzmana, założyciela Zakonu Kaznodziejskiego zwanego potocznie Dominikańskim. Są nimi nie tylko "w sercu", ale również w sposób prawnie zatwierdzony przez Kościół i przez Zakon.
Zakon Dominikański od początku swojego istnienia składa się z trzech gałęzi: braci, mniszek i świeckich. Członkowie każdej z tych gałęzi na ręce generała Zakonu lub jego reprezentanta składają swoje śluby lub - w przypadku świeckich - przyrzeczenia.
Tak zwana "Rodzina Dominikańska" jest rzeczywistością bardzo złożoną, bo należą do niej - oprócz członków Zakonu - również inne zgromadzenia, wspólnoty i instytuty świeckie, które zostały do niej włączone przez władze Zakonu.
Najogólniej rzecz biorąc współcześnie istnieją cztery rodzaje dominikanek:
1. mniszki dominikańskie czyli siostry żyjące we wspólnocie klauzurowej
2. świeckie dominikanki, włączone do tzw. Trzeciego Zakonu
3. siostry dominikanki w zgromadzeniu zakonnym: czynnym, albo kontemplacyjno-apostolskim
4. panie zrzeszone w dominikańskim instytucie świeckim.
A teraz parę słów wyjaśnienia.
1. Mniszki dominikańskie, czyli siostry dominikanki klauzurowe. W czasach św. Dominika była to jedyna forma kobiecego życia zakonnego. Co więcej: pierwszy klasztor dominikańskich mniszek powstał dziesięć lat przed formalnym założeniem Braci Kaznodziejów (czyli dominikanów). Siostry dominikanki klauzurowe "wspierają dominikańskie przepowiadanie modlitwą i słuchaniem Chrystusa", modlą się zwłaszcza za grzeszników i za braci dominikanów. W Polsce są trzy klasztory mniszek, a wszystkie klasztory rozsiane po świecie tworzą wspólnie tzw. II Zakon. Na temat mniszek można poczytać np. na stronie klasztoru w Radoniach.
2. Świeckie dominikanki (dawniej zwane tercjarkami), skupione w grupach zwanych fraterniami. Fraternie mogą być żeńskie, albo mieszane. Fraternie "zrzeszają osoby w różnym wieku, pozostające w stanie wolnym lub małżonków, którzy na swojej duchowej drodze pragną czerpać z tradycji dominikańskiej i włączać się w apostolską misję Zakonu, wspólną dla wszystkich jego członków". Więcej o świeckich dominikan(k)ach.
3. Siostry dominikanki z różnych zgromadzeń zakonnych. Zgromadzenie zakonne to - w największym skrócie - taka forma życia poświęconego Bogu w Kościele rzymskokatolickim, w której osoba żyje we wspólnocie sióstr/braci ze swojego zgromadzenia, według Konstytucji zatwierdzonych przez Kościół dla tego zgromadzenia i składa publicznie śluby (tzw. profesję) rad ewangelicznych: posłuszeństwa, czystości i ubóstwa. Większość zgromadzeń włącza się aktywnie w życie Kościoła przez działalność apostolską i charytatywną.
Dominikańskie żeńskie zgromadzenia zakonne powstawały od XIX wieku, w różnych okolicznościach i krajach. Każde ma swoją specyfikę, styl i pole działania, ale wszystkie odwołują się do św. Dominika i jego charyzmatu (np. w naszym zgromadzeniu siostry ślubują posłuszeństwo Bogu, przełożonym i św. Dominikowi). Większość zgromadzeń dominikańskich to zgromadzenia habitowe. Jest ich na świecie - ich, czyli zgromadzeń! - około 160 (np. w południowych Włoszech działa kilkanaście zgromadzeń dominikańskich).
2. świeckie dominikanki, włączone do tzw. Trzeciego Zakonu
3. siostry dominikanki w zgromadzeniu zakonnym: czynnym, albo kontemplacyjno-apostolskim
4. panie zrzeszone w dominikańskim instytucie świeckim.
A teraz parę słów wyjaśnienia.
1. Mniszki dominikańskie, czyli siostry dominikanki klauzurowe. W czasach św. Dominika była to jedyna forma kobiecego życia zakonnego. Co więcej: pierwszy klasztor dominikańskich mniszek powstał dziesięć lat przed formalnym założeniem Braci Kaznodziejów (czyli dominikanów). Siostry dominikanki klauzurowe "wspierają dominikańskie przepowiadanie modlitwą i słuchaniem Chrystusa", modlą się zwłaszcza za grzeszników i za braci dominikanów. W Polsce są trzy klasztory mniszek, a wszystkie klasztory rozsiane po świecie tworzą wspólnie tzw. II Zakon. Na temat mniszek można poczytać np. na stronie klasztoru w Radoniach.
2. Świeckie dominikanki (dawniej zwane tercjarkami), skupione w grupach zwanych fraterniami. Fraternie mogą być żeńskie, albo mieszane. Fraternie "zrzeszają osoby w różnym wieku, pozostające w stanie wolnym lub małżonków, którzy na swojej duchowej drodze pragną czerpać z tradycji dominikańskiej i włączać się w apostolską misję Zakonu, wspólną dla wszystkich jego członków". Więcej o świeckich dominikan(k)ach.
3. Siostry dominikanki z różnych zgromadzeń zakonnych. Zgromadzenie zakonne to - w największym skrócie - taka forma życia poświęconego Bogu w Kościele rzymskokatolickim, w której osoba żyje we wspólnocie sióstr/braci ze swojego zgromadzenia, według Konstytucji zatwierdzonych przez Kościół dla tego zgromadzenia i składa publicznie śluby (tzw. profesję) rad ewangelicznych: posłuszeństwa, czystości i ubóstwa. Większość zgromadzeń włącza się aktywnie w życie Kościoła przez działalność apostolską i charytatywną.
Dominikańskie żeńskie zgromadzenia zakonne powstawały od XIX wieku, w różnych okolicznościach i krajach. Każde ma swoją specyfikę, styl i pole działania, ale wszystkie odwołują się do św. Dominika i jego charyzmatu (np. w naszym zgromadzeniu siostry ślubują posłuszeństwo Bogu, przełożonym i św. Dominikowi). Większość zgromadzeń dominikańskich to zgromadzenia habitowe. Jest ich na świecie - ich, czyli zgromadzeń! - około 160 (np. w południowych Włoszech działa kilkanaście zgromadzeń dominikańskich).
W Polsce swoje domy i wspólnoty ma pięć żeńskich zgromadzeń dominikańskich:
- Zgromadzenie Sióstr św. Dominika zwane na świecie „polskimi dominikankami”
- Zgromadzenie Sióstr Dominikanek Misjonarek Jezusa i Maryi
- Zgromadzenie Sióstr Dominikanek Matki Bożej Różańcowej
- Unia św. Katarzyny ze Sieny – Misjonarki Szkoły (nazwa krótka: Misjonarki Szkoły). To jest zgromadzenie bezhabitowe; do niego należą autorki tego bloga)
- Wspólnota Małych Sióstr Baranka
- Zgromadzenie Sióstr św. Dominika zwane na świecie „polskimi dominikankami”
- Zgromadzenie Sióstr Dominikanek Misjonarek Jezusa i Maryi
- Zgromadzenie Sióstr Dominikanek Matki Bożej Różańcowej
- Unia św. Katarzyny ze Sieny – Misjonarki Szkoły (nazwa krótka: Misjonarki Szkoły). To jest zgromadzenie bezhabitowe; do niego należą autorki tego bloga)
- Wspólnota Małych Sióstr Baranka
4. W Polsce są również panie (czyli kobiety świeckie) przeżywające swoje poświęcenie Bogu i Kościołowi w dominikańskich instytutach świeckich. Są to:
- Świecki Instytut Dominikański z Orleanu
- Świecki Instytut Caritas Christi.
Opis wszystkich wyżej wymienionych wspólnot i „sposobów bycia dominikanką”
oraz kontakt do nich można znaleźć na stronie:
https://info.dominikanie.pl/kontakty/rodzina-dominikanska/.
- Świecki Instytut Caritas Christi.
Opis wszystkich wyżej wymienionych wspólnot i „sposobów bycia dominikanką”
oraz kontakt do nich można znaleźć na stronie:
https://info.dominikanie.pl/kontakty/rodzina-dominikanska/.
Więcej o naszej "dominikańskości" można poczytać w tym poście: https://misjonarkiszkoly.blogspot.com/2010/05/dominikanka-byc.html
Sabina
Sabina
 |
| św. Dominik Guzman, założyciel dominikanów i dominikanek, fresk w Bolonii, XIII wiek |