Nie habit czyni mnichem. Siostry i bracia ze zgromadzeń bezhabitowych:
- wiążą się z Bogiem przez "normalną" profesję zakonną (śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa)
- żyją we wspólnotach, w sposób specyficzny dla danego zgromadzenia, określonego w tak zwanych konstytucjach (wewnętrznym spisanym prawie Zgromadzenia, prawie, które jest zatwierdzone przez Kościół). 
Tym, co widocznie odróżnia ich od sióstr / braci z innych zgromadzeń zakonnych jest nie noszenie habitu zakonnego. 

Niektóre rodziny zakonne mają taki styl, że używają widocznych oznak konsekracji (krzyż, wyraźnie widoczny medalik lub symbol zgromadzenia, obrączka ze ślubów itp.). Są to zazwyczaj zgromadzenia, w których z czasem zrezygnowano z noszenia habitów.

Istnieją też zgromadzenia bezhabitowe, które od początku takie były. Siostry z tych zgromadzeń zazwyczaj żyją w małych wspólnotach i nie odróżniają się na pierwszy rzut oka od innych kobiet. W Polsce potocznie są nazywane skrytkami.

Obecnie (2024 rok) w Polsce działa ponad dwadzieścia bezhabitowych żeńskich zgromadzeń zakonnych. Oto one: 
Według posiadanych przez nas informacji w Polsce nie ma żadnego zgromadzenia meskiego tego typu. Jedyne rodzime męskie zgromadzenie bezhabitowe - bracia doloryści - przestało istnieć w 2016 roku. 
---
Uwaga! W Kościele w Polsce istnieją też inne formy życia konsekrowanego, które nie są zgromadzeniami zakonnymi, np. instytuty świeckie, dziewice kosekrowane, wdowy konsekrowane, wdowcy konsekrowani. Kto szuka informacji, znajdzie je! A zatem owocnych poszukiwań! 
"Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili"
Ewangelia wg św. Jana 15,16