Dość często słyszę takie pytanie i zazwyczaj jest ono pierwsze, albo jedno z pierwszych. I co tu odpowiedzieć?

Moim zdaniem to pytanie opiera się na niewłaściwym założeniu. Ktoś mówił: po co iść do zakonu, skoro będąc w świecie mogę robić to samo: pomagać w parafii, katechizować, uczyć dzieci, zajmować się chorymi, nawet pojechać na misje... To po co w ogóle iść do zakonu?

Jeżeli myślimy o życiu zakonnym w kategoriach robienia tego czy tamtego, to myślę, że jesteśmy w podstawowym błędzie. Siostry zakonne są siostrami, są osobami poświęconymi Bogu, czyli takimi dla których całe istnienie i każdy czyn „z założenia” jest na większą chwałę Bożą i dla zbawienia dusz. A to, co siostry robią i gdzie, to kwestia wtórna. Zależy od charyzmatu danego zgromadzenia, ale też od miejsca, czasu, okoliczności.

Powracając do tytułowego pytania: kim jesteśmy?
- Jesteśmy dominikańskim zgromadzeniem zakonnym, którego członkinie poświęcają się Bogu i zbawieniu dusz, idąc za Jezusem, który „dziewiczy i ubogi przez posłuszeństwo aż do śmierci krzyżowej odkupił i uświęcił ludzi”;

- Jesteśmy zakonnicami, które mogą zajmować się w świecie apostolstwem indywidualnym jako nauczycielki lub osoby wykonujące wolne zawody.

- Właściwym polem naszej działalności jest szkoła i te wszystkie formy apostolstwa, zwłaszcza intelektualnego, które okazują się przydatne dla dobra dusz, zwłaszcza dla chrześcijańskiego wychowania młodzieży. 
Sabina

PS Cytaty pochodzą z naszych Konstytucji.