13 kwietnia tego roku w katedrze w Multan w Pakistanie śluby zakonne złożyła kolejna "misjonarka szkoły". 
Na zdjęciu zrobionym podczas liturgii Mszy świętej z obrzędem profesji widzimy zasłuchany lud Boży. "Sister Nazia" siedzi na honorowym miejscu, na środku katedry, na udekorowanym stołeczku. A większość tych ubranych na biało dziewczyn i kobiet to nasze siostry, "misjonarki szkoły". Gdybyśmy były bliżej, to byśmy je uściskały!
Nazia wkrótce dołączy do wspólnoty formacyjnej dla sióstr przed ślubami wieczystymi, tzw. studentatu. Przez kolejnych sześć lat będzie kontynuować formację zakonną i przygotowanie zawodowe.
---
Misja naszego zgromadzenia w Pakistanie trwa nieprzerwanie od 1948 roku. Obecnie w siedmiu wspólnotach żyje, modli się i pracuje kilkadziesiąt sióstr i kilkanaście kandydatek. Szal na głowie noszony przez kobiety, obszerne tuniki ze spodniami zwane "szalwar kamiz", bose stopy w kościele oraz siedzenie na podłodze podczas liturgii to elementy stylu życia ludzi w tamtym kraju. Tym, co odróżnia nasze współsiostry od innych kobiet, jest jednolity biały strój.
God bless you, dear sisters in Pakistan!
Pakistan: po jednej stronie kościoła siedzą same kobiety, a pod drugiej, tylko mężczyźni

Kluczowy moment obrzędu profesji zakonnej w tradycji dominikańskiej: z dłońmi w dłoniach przełożonego lub przełożonej wymawia się formułę "ślubuję posłuszeństwo..."
u