Wspomnienie o Pawle VI

sierpnia 06, 2019

Wspomnienie o Pawle VI

Spotkałam Go wiele razy, szczególnie jako Papieża, Papieża - przyjaciela Matki Luigii Tincani, co sprawiało, że był On dla nas prawie osobistym przyjacielem. Wiedziałyśmy, że okazuje nam szacunek i doświadczyłyśmy tego wiele razy,w audiencjach udzielonych prawie prypadkowo, a przecież prowadzonych w atmosferze niemal rodzinnej. Pamiętam radość kiedy, na Placu św. Piotra, przypełnionym ludzi, wspomniał On naszą Matkę, z wielkim sacunkiem, przywiązaniem, uznaniem. Wróciłyśmy wtedy do domu w zachwycie! 

Mowy które skierował do nas były zawsze słowami zachęty, aby trwać w drodze podjętej w Unii. „Dobrze wybrałyście”, mówił Papież, który jak mało ktoś wprowadził do Kościoła ciche ale istotne zmiany! Papież Soboru Watykańskiego drugiegio, który miał prowadzić łódź św. Piotra w okresie wielkich zmiań. Jakaż to radość czytać dzisiaj slowa, które On skierował do nas w dniu 1 września 1976 r. - były one skierowane właśnie do nas, misjonarek szkoły, tuż po śmierci naszej Matki. 

Słowa wtedy do nas skierowane były dla mnie wsparciem i światłem w drodze całego mojego życia zakonnego. Byłyśm misjonarkami szkoły w latach protestów młodzieżowych... Jak dobrze zrozumiał nasze problemy, ten Papież! On dawał nam odwagi aby działać, mimo wszystko, słowem i przede wszystkim przykładem, w sytuacji rewolucyjnej szkoły tamtych czasów. Jakby powiedzał: “nie ustępujcie!” mimo pokusy by to zrobić. Zawsze innowator, odważny. Mówił: „Nie można więc myśleć, że wasze dzieło to prosta kontynuacja tego, co było w przeszłości; i nie jest niewiernością iść dalej drogą, oddalając się od punktu wyjścia. Nie. Taka jest logika rzeczy i taka jest wola Boża: kto założył, dał impuls, nie aby się zatrzymać, żeby powiedzieć „dobrze, że tu jesteśmy”, jak apostołowie przy Przemienieniu; ale by iść naprzód, może też by iść za Jezusem ku innemu miejscu, ku Golgocie”. 

Te slówa powiedział nam Papież, o którym wiemy, ile wtedy cierpiał aby być wiernym Ewangelii, w czasie tak trudnym. 

Anna Maria

Czytaj dalej »

Pielgrzymka

sierpnia 03, 2019

Pielgrzymka

 Czas wakacyjnych pieszych pielgrzymek na Jasną Górę już się rozpoczął. Kilkakrotnie brałyśmy w nich udział indywidualnie i wspólnotowo, teraz z rożnych przyczyn nie możemy, ale wspomnienia, sentyment, wdzięczność za ten czas łaski pozostały. Każda z nas ma też swoją osobistą i wyjątkową relację z Maryją, zwłaszcza w ikonie Czarnej Madonny... 

W sobotę 3 sierpnia rusza lubelska pielgrzymka na Jasną Górę. 

Zasiliłyśmy Fundusz "Idę z tobą" podając intencję dziękczynną za 30 lat obecności dominikanek bezhabitowych w Polsce z prośbą o dar powołań. Ktoś będzie się modlił za nas, a my - jako pielgrzymi duchowi - wesprzemy go i innych pielgrzymów, by dotarli szczęśliwie na Jasną Górę. Kto chce i może, niech dołącza :). 

Agnieszka i Danuta

Modlitwa pielgrzyma duchowego

Wszechmogący, wieczny Boże, Ty kazałeś Abrahamowi wyjść z jego ziemi i rodzinnego domu, Ty strzegłeś go bezpiecznie na wszystkich drogach jego pielgrzymowania.

Otaczaj opieką tych, którzy pielgrzymują i modlą się również w moich intencjach, bądź im w drodze towarzyszem i pociechą, w przeciwnościach obrońcą, aby za Twoim przewodnictwem pomyślnie dotarli do celu i szczęśliwie wrócili do woich domów. Amen.

Czytaj dalej »

Na naszym trawniku

lipca 28, 2019

Na naszym trawniku

W Rzymie odbywa się zlot Skautów Europy, a mała część tego zlotu rozbiła namioty na naszym trawniku: skauci z Litwy.

- Jesteśmy litewską organizacją Skautów Europy. Nasza organizacja jest niewielka, ale jesteśmy dumni z tego, że należymy do organizacji międzynarodowej. Co pięć lat jest organizowany zlot przewodniczek i wędrowników (skautów, którzy mają ponad 18 lat). W tym roku mamy zlot w Rzymie i nasza organizacja wysłała nas piętnastu jako reprezentantów, żebyśmy spotkali się z przedstawicielami drużyn z innych krajów.
Od jutra przez tydzień będziemy w górach, będziemy szli szlakiem św. Benedykta, razem z grupą Włochów i Belgów.



- Na Litwie jest kilkanaście organizacji skautowskich, ale tylko w naszej Bóg jest w centrum. To wielka różnica: inne organizacje używają metodologii skautowskiej, ale tylko w zakresie naturalnym... a przecież sam Baden Powell, założyciel skautyzmu, twierdził, że nie ma skautyzmu bez poszukiwania Boga. To ważny element tożsamości Skautów Europy: jesteśmy przede wszystkim katolikami.

- Metodologia skautingu opiera się na tym, że starsi są odpowiedzialni za młodszych. Uważam, że najważniejsze w skautyzmie jest to, co dzieje się między 12 a 17 rokiem życia, to bardzo ważny okres w życiu młodzieży, by powiedzieć pewne „tak” i pewne „nie” na całe życie. I w tym okresie jest ważne, z kim się przebywa, a starsi są także po to, by pomóc w tych wyborach.

- Jedną z naszych zasad pedagogicznych jest prowadzenie osobnej działalności dla chłopców, osobnej dla dziewczyn; tylko w naszej organizacji występuje ten podział. Można by dyskutować, czy należy tego stosować wobec najstarszych, ale ja wolę, że mamy czas, który spędzamy wśród mężczyzn, także z tymi, którzy już założyli rodzinę. Jest to ważne dla wilczków, ale przede wszystkim to jest bardzo ważne dla grup między 14 i 17 rokiem życia, by chłopcy byli z mężczyznami i uczyli się, jak być mężczyznami.

- Dla nas, odpowiedzialnych, to też wielka przyjemność być razem, wędrować, modlić się. Oczywiście, ten tydzień to jest wypoczynek, ale też ważny czas, bo będziemy rozmawiać o przyszłości naszej organizacji, o zadaniach, o sprawach praktycznych.

Opowiadali:
Jonas - szef firmy i komendant organizacji
Xavier (Francuz, od 15 lat mieszkający na Litwie) – księgowy, drużynowy wilczków
Mindaugas - lekarz i przyszły drużynowy.

(oprac. ms)
P.S. W Rzymie nie padało od dwóch miesięcy. A pierwszej nocy, którą spędzili w Rzymie wybuchła straszliwa burza... oczywiście skautom to nie przeszkadzało, a nawet skomentowali: to nic dziwnego, przecież w naszym języku słowo "Litwa" jest bliskie słowu "deszcz"...

Czytaj dalej »

„Puste miejsce”: rekolekcje o spotkaniach z Bogiem

lipca 23, 2019

„Puste miejsce”: rekolekcje o spotkaniach z Bogiem

Wydarzenie archiwalne. Informacje o najbliższych rekolekcjach: http://misjonarkiszkoly.blogspot.com/p/dni-skupienia-i-rekolekcje.html
---
PUSTE MIEJSCE. REKOLEKCJE O SPOTKANIACH Z BOGIEM

Kraków, 20-22 września 2022

 

Zapraszamy dziewczyny / młode kobiety:
- na rekolekcje o pustce i o pełni,
- o poszukiwaniach, które sycą i o takich, które wzmagają głód,
- a przede wszystkim o spotkaniach z Bogiem, za którym tęskni nasze serce. Z Bogiem, który objawia swoją miłość przez swoje Słowo.

- Dlaczego nie doświadczam miłości Bożej?
- Skąd się wzięła i po co ta pustka?
- I co z nią zrobić?
Odpowiedzi na te pytania będziemy szukać wspólnie w czasie rekolekcji.

Prowadzący: wspólnota zakonna - bezhabitowe siostry dominikanki: misjonarki szkoły.

Miejsce rekolekcji: dom zakonny w Krakowie, ul. ks. Ferdynanda Machaya 24.
Termin: 20-22 września 2019 (początek w piątek o 18:00, zakończenie w niedzielę ok. 14:00).
Uczestnicy rekolekcji: wyłącznie dziewczyny i młode kobiety (19-35 lat)

W programie:
- konferencje
- modlitwa indywidualna z Pismem Świętym w ręku,
- Eucharystia,
- modlitwa liturgiczna (brewiarz) i różańcowa,
- adoracja Najświętszego Sakramentu,
- możliwość spowiedzi albo indywidualnej rozmowy.

Zapisy do 15 września 2019. Ilość miejsc ograniczona.
Zapraszamy!
z modlitwą
misjonarki szkoły

Plakat:
Rekolekcje "PUSTE MIEJSCE" wrzesień 2019

Czytaj dalej »

Jak morze

czerwca 30, 2019

Jak morze

Dawno temu, na szesnaste urodziny dostałam książkę. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie to, że były to… wiersze. Wiersze zebrane Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, o której chyba nigdy wcześniej nie słyszałam, a w ogóle z poetów to tylko Mickiewicz…

Dostałam; uznałam, że to bardzo niezwykły, bardzo dorosły prezent; i oczywiście przeczytałam. Przeczytałam od deski do deski dwa tomy wierszy i – nie pamiętam, czy mnie zachwyciły. Na pewno zrobiły na mnie ogromne wrażenie, a może raczej zrobił na mnie wrażenie fakt, że oto czytam wiersze, które nie znajdują się w podręczniku do języka polskiego. A teraz przypomniał mi się jeden z nich:

OBRAZEK
Na plasku, z chmurami za sobą
siedzą dziewczynki w trykotach.
Ziemia jest siedmiobarwna jak ich radość życia.
Morze jest jak moja tęsknota...

Wiersz jest – jak widać – krótki. Ma tytuł zdrobniały (Obrazek), brzmi lekko niepoważnie. Ktokolwiek, kto słyszał o autorce, powie od razu: to wiersz o miłości. Więc – czym tu się zajmować?

Spróbuję pokazać, czym.

Otóż, tytuł i dwa pierwsze wersy to rzeczywiście jeszcze nic: ot, scenka znad morza; kiedyś powiedzielibyśmy - pocztówka, dziś możemy określić to jako selfie (no dobrze, nie pasują tu „trykoty”, ale cała reszta jest ponadczasowa: turyści nad morzem).

Ale następne dwa wersy zawierają refleksję nad opisanym obrazkiem. Jest ona zbudowana w sposób dla mnie zachwycający: paralelizm słów – w pewnym momenie zakłócony i własnie to zakłócenie przekazuje najważniejsze znaczenie.

Jak to działa? Zestawmy te wersy ze sobą i oto mamy serię słów w jakiś sposób przeciwstawnych: ziemia – morze, siedmiobarwna – x, ich – moja, radość życia – tęsknota.

Co oznacza x? to brakujące ogniwo w szeregu; to słowo, którego autorka nie użyła i które jednocześnie jest kluczem to zrozumienia całego wiersza. To musi być coś, co określa morze i co równocześnie jest opozycją do „siedmiobarwna”, a więc określa kolor. No więc: jednobarwne. Albo szare. A co to znaczy, jeżeli połączę ten przymiotnik ze słowem „tęsknota”? Jeżeli tęsknota jest szara, to znaczy, że jest smutna. A jeżeli jest jednobarwna? to znaczy, że dotyczy tylko jednego, czegoś jednego i niczego więcej.

A ta tęsknota – to coś więcej, niż tęsknota za miłością. To ta tęsknota, która jest naszą częścią, którą realizujemy na różne sposoby, którą zagłuszamy, ale która zawsze jest. Ludzie nazywają ją różnymi imionami… ja ją nazwę tęsknotą za Bogiem; tym pragnieniem, które On nam dał w momencie, kiedy nas stworzył – żebyśmy, nawet ciesząc się wszystkimi kolorami świata, wiedzieli zawsze, że to nam nie wystarczy; żebyśmy szukali Boga i mogli Go znaleźć.

Jaka jest moja tęsknota?

Magda

Morze Środziemne 
(zdjęcie od naszych sióstr z Palermo na Sycylii)

Czytaj dalej »

DSI, czyli dominikanki działają wspólnie

maja 19, 2019

DSI, czyli dominikanki działają wspólnie

W zeszłym tygodniu odbyło się w Rzymie spotkanie „Dominican Sisters International Confederation”, czyli „Międzynarodowej Konfederacji Sióstr Dominikanek”. Brała w nim udział także nasza przełożona generalna, bo od dwóch lat należymy do tego stowarzyszenia. Należy do niego około 70 zgromadzeń dominikańskich prowadzących działalność apostolską (na sto kilkanaście istniejących).

Powstało ono w roku 1995, ma na celu

DSI: obrady przełożonych generalnych, maj 2019

- wzajemne wspieranie się w życiu charyzmatem dominikańskim i promocję tożsamości kobiet kaznodziejów

- ułatwienie komunikacji i współpracy na poziomie krajowym i międzynarodowym

- promowanie pokoju i sprawiedliwości, troski o naturę i prawa człowieka, zwłaszcza dotyczących kobiet

- rozwijanie współpracy w Rodzinie Dominikańskiej. 

Tutaj jest strona: http://www.dsiop.org, ale z dwoma “niestety”: po pierwsze, po angielsku; po drugie, nie uaktualniona.

PS Drugie zdjęcie w poście pochodzi z profilu facebookowego DSIC: https://www.facebook.com/DSI-Dominican-Sisters-International-477595342275409/

Czytaj dalej »

Modlitwa za Europę

maja 12, 2019

Modlitwa za Europę

Przez wstawiennictwo świętej Katarzyny ze Sieny i wszystkich patronów naszego kontynentu wznieśmy naszą modlitwę do Boga:

Boże, źródło sprawiedliwości, umocnij naszą wolę budowania sprawiedliwości na rzecz wszystkich, których spotykamy na naszej drodze, zwłaszcza najbiedniejszych z biednych.
Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.

Ojcze naszego Pana, Jezusa Chrystusa, Księcia pokoju, obdarz nas pokojem serca i pomóż nam pracować na rzecz pokoju w dzisiejszej Europie i świecie.
Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.

Ojcze, który posłałeś Ducha Świętego, niech Twoja mądrość towarzyszy tym, którym powierzono odpowiedzialność polityczną, ekonomiczną czy kulturalną w Europie. Błogosław wszystkim zaangażowanym w działalność instytucji międzynarodowych. Spraw, aby byli przekazicielami pokoju i sprawiedliwości w służbie dla Twojego Królestwa.
Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.

Ojcze Tego, który prosił, abyśmy stanowili jedno, tak jak On stanowi jedno z Tobą, pomóż nam budować jedność i zgodę w naszych rodzinach, wspólnotach, miejscach pracy, w naszych miastach, krajach i na całym świecie.
Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.

Ojcze, którego oblicze jest miłosierne i pełne łaski, uzdolnij nas w duchu wzajemnego szacunku do odkrywania bogactwa różnorodności poprzez naśladowanie Twojej miłości.
Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.

Ojcze, źródło wszelkiej miłości, wlej w nas odwagę, abyśmy w naszych codziennych sprawach naśladowali Twojego Syna, naszego Pana Jezusa Chrystusa, który oddał swe życie na krzyżu dla naszego zbawienia, aby kultura miłości mogła wzrastać w naszych społeczeństwach.
Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.

Od zwracania się jedni przeciw drugim – wybaw nas, Panie.

Od lęku wobec różnorodności i tego, co nieznane – wybaw nas, Panie.
Od ducha podziałów – wybaw nas, Panie.
Od kłamstwa i fałszu – wybaw nas, Panie.
Od braku troski o wspólne dobro – wybaw nas, Panie.
Od obojętności – wybaw nas, Panie.
Od zamknięcia się na dialog – wybaw nas, Panie.
Od pogardy wobec życia – wybaw nas, Panie.
Od braku szacunku dla stworzenia – wybaw nas, Panie.
Od braku nadziei – wybaw nas, Panie.

Wraz ze świętą Katarzyną ze Sieny módlmy się wspólnie:
O Duchu Święty, przyjdź do mego serca!
O Boże żywy, mocą swoją świętą pociągnij me serce ku sobie.
Racz mi udzielić daru roztropnej miłości razem ze świętą bojaźnią.
Zachowaj mnie od wszelkiej złej myśli.
Niech miłość Twoja będzie mi żarem i światłem, ażeby każdy ciężar stał mi się lekkim ciężarem.
Święty mój Ojcze i słodki mój Panie! Wspomóż mnie w każdej Twej służbie.
Daj mi miłość Twoją. Amen.

O Trójco Święta!
Przez światło wiary posiadam mądrość w mądrości Słowa, Jednorodzonego Syna Twego; przez światło wiary jestem silna, stała i wytrwała;
przez światło wiary żywię nadzieję, ono nie daje mi upaść w drodze. (…)
W tym świetle poznaję Ciebie i jesteś obecne w duchu moim, Dobro najwyższe i nieskończone.
Dobro ponad dobrami! Dobro szczęśliwe! Dobro niepojęte! Dobro niewysłowione! Piękności nad pięknościami! Mądrości nad mądrościami, raczej Mądrości sama!
Ty, chlebie aniołów, z ogniem miłości oddałeś się ludziom! Tyś jest szatą, która okrywa wszelką nagość!
Tyś jest pokarmem, który słodyczą swą żywi zgłodniałych. (…) Przyoblecz, przyoblecz mnie sobą, Prawdo wieczna,
abym przeszła przez to życie śmiertelne w prawdziwym posłuszeństwie i w świetle najświętszej wiary, którym na nowo upoiłeś duszę moją. (Dialog o Bożej Opatrzności, n. 167)

Czytaj dalej »